Dopóki człowiek żyje, może się nawrócić do Pana Boga, może czynić pokutę: sami tylko potępieni nie mogą, bo dla nich nie ma już łaski boskiej, bez której za grzechy żałować nie podobna. Na drugim świecie nie może być już odmiany woli: drzewo gdzie padło, tam leży; tam noc, w której już pracować na zbawienie nie może nikt.
Tu na ziemi grzesznik, który z całą świadomością rozumu i dobrowolnie Pana Boga obraził, od Boga odstąpił, może też, dopóki nie pozbawion rozpoznania i wolnej woli swojej, powrócić do Pana Boga. Wszakże wie co dobre a co złe, wszakże ma wolną wolą i może chcieć i czynić co dobre; ma dostateczną pomoc łaski Boskiej, której Bóg nikomu a nikomu nie odmawia; może modlić się, prosić o tę łaskę; może wykonywać dobre uczynki, za które mu Bóg da łaskę pokuty, żalu.Czytaj dalej »Żal doskonały i niedoskonały