Przejdź do treści

Kościół

Każdy z nas sam odpowiada za swoje zbawienie – chociaż zły pasterz już jest potępiony! 

Wąska jest ścieżka do zbawienia a szeroki trakt do zguby.

Czyż to nie są słowa Naszego Pana Jezusa Chrystusa?

Zwraca On przecież uwagę na to bardzo wyraźnie, że bardzo mało osób odnajduje tą ścieżkę, ale wydaje się że większość nie chce tego zaakceptować. Pędzi wprost w objęcia szatana , ponieważ podąża za tłumem, który oślepiony fałszywym światłem świata nie chce widzieć ani słyszeć Prawdy.Czytaj dalej »Każdy z nas sam odpowiada za swoje zbawienie – chociaż zły pasterz już jest potępiony! 

Nie żyjcie złudzeniami – Przymierze (obietnica) zostało zerwane!

Po Soborze Watykańskim II powstał w Kościele tak zwany ruch oporu przeciwko zmianom – ogólnie nazwijmy je modernistycznymi. Cały ten ruch opiera się na jednej podstawowej zasadzie, że Bóg obiecał.

Dotyczy to wszystkich –  tzw. tradycjonalistów w tym wiernych Bractwa, sedewakantystów, czy też innych grup i kapłanów. Tutaj tkwi podstawowy błąd, dlatego podziały miedzy jednymi i drugimi, a także wśród nich samych nie ustają. W Bractwie do tego z powodu jego hierarchii flirtującej z bluźnierczym Watykanem.

Czytaj dalej »Nie żyjcie złudzeniami – Przymierze (obietnica) zostało zerwane!

Ratunek w Niepokalanym Sercu Maryi – Cz.1

1. Miłosierdzie

Dla człowieka zawsze tu na ziemi nieszczęśliwego i cierpiącego, miłosierdzie tak jest pożądanemi słodkiem, iż poganie nawet miłosierdziu ołtarze stawiali i czcili je jako bóstwo. My robić tego nie potrzebujemy; Marya jest Matką miłosierdzia.

Marya jest jakoby wcielonem w sercu matki miłosierdziem Boskiem, iżby tem dostępniejszem było dla ludzi.(…)

Pan Bóg od początku świata rozdziela i do skończenia świata rozdzielać będzie pomiędzy grzeszników dobrodziejstwa Swej łaskawości dla przewidzianych modlitw Bogarodzicy i wielkiej ku Niej miłości. Marya niezawodnie chciała to wyrazić słowami kantyku : A miłosierdzie Jego od pokolenia do pokolenia, bojącym się Go.Czytaj dalej »Ratunek w Niepokalanym Sercu Maryi – Cz.1

Czego żąda Królowa Niebieska – Św. bp. Józef S. Pelczar

Zaiste, dobrym jest Pan, iż nas powołał do wiary katolickiej, a w niej otworzył nam skarbnicę swej prawdy i łaski.(…)

A na co zgromadził? Oto by Mu złożyć dzięki za przywilej Niepokalanego Poczęcia, dany Najświętszej Pannie, i za dogmatyczne tegoż przywileju orzeczenie i za wszystkie łaski, za przyczyną Niepokalanej użyczone nam i ojcom naszym i narodowi całemu i wszystkim wiekom. Zaprawdę, ten to jest dzień, który Pan sam sprawił.Czytaj dalej »Czego żąda Królowa Niebieska – Św. bp. Józef S. Pelczar

Cztery tysiące lat oczekiwania

„Weselcie się, a chwalcie społem pustki Jeruzalem, bo Pan ucieszył lud swój,
odkupi Jeruzalem. Zgotował Pan ramię święte swoje przed oczyma
wszech narodów; i ujrzą wszystkie kończyny ziemi zbawienie Boga naszego”
(Iz. 52, 9-10).

Tak się odzywał Prorok Izajasz do ludu swojego. Rodzaj ludzki przez grzech utracił ono pierwsze zbawienie od Boga, dane w raju. Odtąd tysiące lat wyczekiwał na drugie zbawienie, które Bóg obiecał. To drugie zbawienie widzieli Patriarchowie jakoby w mroku; jaśniej widzieli je Prorocy, – dziś to zbawienie stawa przed nami już w ciele, we widomej, dotykalnej postaci: „Słowo stało się ciałem…”.

Cztery niedziele adwentowe przypominają cztery tysiące lat wyczekiwania za spełnieniem się onej wielkiej obietnicy Pańskiej. Tyle czasu było potrzeba, zanim się zjawiło to drugie zbawienie od Boga.

Cztery tysiące lat!...Czytaj dalej »Cztery tysiące lat oczekiwania

Grzechy przeciwko Duchowi Św. – cz.II. Sprzeciwiać się uznanej prawdzie chrześcijańskiej

Sprzeciwiać się uznanej prawdzie chrześcijańskiej

Prawda chrześcijańska jest to nauka Wiary chrześcijańskiej i nauka obyczajów chrześcijańskich. Chrystus Pan, Apostołowie i Kościół święty nauczają nas, co mamy wierzyć i co mamy czynić dla zbawienia. „Uznana” prawda chrześcijańska znaczy te prawdy, które człowiek zna, poznaje, albo które znać powinien.Czytaj dalej »Grzechy przeciwko Duchowi Św. – cz.II. Sprzeciwiać się uznanej prawdzie chrześcijańskiej

Ułuda nowoczesnej religijności.

NOWOCZESNA RELIGIJNOŚĆ

1. „Jakkolwiek różne mogłyby być poglądy ludzi, powiada D. F. Strauss, na to jednak wszyscy się godzą, że uzdolnienie religijne jest przywilejem natury ludzkiej; owszem, że należy je uważać za najdostojniejszy tytuł w godności człowieczej”.

A jeżeli tak jest, to pytanie dotyczące prawdziwej religijności jest podstawowym pytaniem ludzkiego istnienia. Nawet nowoczesny świat, pogrążony w panteizmie i materializmie, chce mieć swoją religijność. Nowoczesna religijność chce być powszechną; nie opiera się ona na przedmiotowej prawdzie, ale na podmiotowej potrzebie serca. Tak Grenlandczyk, który po obfitym rybołówstwie maści swego bożka tranem, a po nieudanej wyprawie ćwiczy go batogiem, jak i najbieglejszy uczony, który chrystianizm drwinami i żartami zbywa, – obaj stoją na tym samym poziomie: starają się swoje potrzeby uczuciowe zaspokoić.Czytaj dalej »Ułuda nowoczesnej religijności.