KSIĘGA TRZECIA
Omawia się w niej oczyszczenie i Noc czynną pamięci i woli, oraz podaje naukę dla duszy, jak się zachować ma odnośnie do pojmowań obydwu tych władz, iżby w nich doszła do zjednoczenia z Bogiem, w doskonałej nadziei i miłości
WYJAŚNIENIE
Gdyśmy już dopełnili pouczenia umysłu, pierwszej z władz duszy, za pomocą wszelkich jego pojmowań, w pierwszej cnocie teologicznej, którą jest Wiara, iżby w zakresie tej władzy dusza za pośrednictwem czystości Wiary mogła zjednoczyć się z Bogiem, zostaje teraz uczynić to samo względem dwu innych władz duszy, którymi są pamięć i wola, oczyszczając je również odnośnie do ich działania tak, aby według obu tych władz doszła do zjednoczenia z Bogiem w doskonałej nadziei i miłości. Uskuteczni się to pokrótce w tej trzeciej księdze; albowiem po skończeniu z umysłem, który jest jakby zbiorem wszystkich przedmiotów, jakie do owych władz się przedostają, przebyliśmy już wielką część drogi i nie potrzeba nam rozszerzać się zbytnio nad tymi władzami. Niepodobna bowiem, by człowiek duchowy, jeśli gruntownie wyćwiczy umysł we Wierze według podanej mu nauki, nie nabył jej również odnośnie do dwu władz innych w pozostałych cnotach, kiedy działania jednych zależne są od drugich. Czytaj dalej »Droga na Górę Karmel – Św. Jan od Krzyża (32) – O przyrodzonych pojmowaniach pamięci i jak powinna się ona opróżnić, ażeby dusza mogła zjednoczyć się z Bogiem
