O co mamy się modlić?
l) Prosić mamy Boga o bardzo wiele i bardzo wielkich rzeczy; a więc nie tyle o znikome rzeczy doczesne, jak raczej o dobra wieczne.
Czyż nie prosiłbyś o wielkie rzeczy, gdyby król jakiś powiedział ci: „Proś, o co chcesz lecz tu mówi ci to samo Bóg. (Św. Aug.) Powinniśmy prosić o wielkie rzeczy, bo mamy tu do czynienia z Panem nieskończenie potężnym i bogatym. (Św. Aug.) Nie zadowalajcie się nigdy tym, coście otrzymali, lecz żądajcie wciąż coś nowego. Bóg daje chętniej, niż my bierzemy. Pan, dając nam, nic nie traci. (Św. Hier.)
Powinniśmy prosić nie tyle o dobra znikome, jak raczej o dobra wieczne. (Św. Ambr.) Nikt nie odważy się prosić cesarza o podartą szatę, albo o parę groszy; i my nie powinniśmy odważać się prosić Pana Nieba i ziemi o rzeczy bezwartościowe. (Św. Chryz)
Głupi, kto zamiast cennego złota wybiera zły ołów, kto gardzi perłami, a zbiera bezwartościowe muszle; tak, głupi, kto nie pragnie rzeczy pożytecznych i potrzebnych, które mógłby na być. (Św. Chryz.) Proś o chwałę Nieba i o te rzeczy, które ci ją osięgnąć pomogą. Kto żąda czego innego, nie żąda niczego. (Św. Aug.)
2) W szczególności prosić mamy Boga o takie rzeczy, które służą ku chwale Bożej a naszemu zbawieniu; nigdy zaś o takie, które służą tylko do zaspokojenia naszych światowych skłonności i upodobań.
Modląc się, pamiętajmy na słowa Chrystusa: „Szukajcie naprzód Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a to wszystko będzie wam przydane.” (Mat.6, 33).
Kto prosi Boga o dobra wieczne, otrzyma zarazem i doczesne.
Salomon prosił Boga o mądrość, by mógł dobrze rządzić swym ludem; Bóg dał mu i mądrość i obfitość dóbr doczesnych. (3 Król. 3).
Nie powinniśmy nigdy prosić Boga o takie rzeczy, które służą tylko do zaspokojenia naszych ziemskich skłonności; takich próśb nie wysłuchuje Bóg. (Jak. 4, 3).
Wielu prosi Boga o bogactwo (wygraną na loterii), o zaszczyty itp. „Tacy nie szukają chwały Bożej, tylko rozkoszy zmysłowych; przez to samo chcą poniżyć Boga, Pana uczynić sługą, sługą swej pożądliwości, swej pychy, swego skąpstwa, chciwości i wyuzdanego żywota. Jakżeż ma ich Bóg wysłuchać?” (Św. Aug.)
Królowi Jeroboamowi uschła ręka za to, że targnął się na Proroka; zamiast modlić się o darowanie tego grzechu, począł prosić o uzdrowienie uschłej ręki. (3 Król. 13, 6). Tak samo czyni wielu ludzi; przy modlitwie myślą tylko o potrzebach ciała, a nie o po trzebach duszy.”
„Nigdy nie powinniśmy prosić Boga o to, czego my chcemy, tylko o to, czego Bóg chce.”(Św. Nilus).
Katechizm katolicki o modlitwie (1) – O pożytku i potrzebie modlitwy
Katechizm katolicki o modlitwie (2) – Jak należy się modlić
Katechizm katolicki o modlitwie (3) – Kiedy mamy się modlić?
Katolicki katechizm ludowy. Stosownie do potrzeb czasu i pedagogicznie opracowany. Przez Ks. Prof. Franciszka Spirago. Przełożył na polskie Ks. Dr. Wojciech Galant, Profesor teologii w Przemyślu, Podkomorzy Jego Świątobliwości Piusa X. Mikołów – Warszawa. Nakładem Karola Miarki. 1911.