Z potrzebami naszemi Chrystusowi zwierzać się i łaski Jego błagać powinniśmy.
1. Głos ucznia: O najsłodszy i najukochańszy Panie, którego teraz nabożnie przyjąć pragnę, Ty znasz ułomność moją i niedostatek, który mię uciska, Ty wiesz, w jak wielkich złościach i występkach jestem pogrążony, jak często jestem przygnębiony, kuszony, zatrwożony i jak często i skalany.
Do Ciebie przychodzę po lekarstwo, Ciebie błagam o pociechę i wsparcie.
Wołam do Ciebie, który wiesz wszystko, któremu jawne są wszystkie skrytości serca mego, i który sam tylko możesz mię skutecznie pocieszyć i wspomóc.
Ty wiesz, jakich mi dóbr przede wszystkiem potrzeba, i jak ubogi jestem w cnoty.
2. Oto stoję przed Tobą nędzny i nagi, wzywając łaski i błagając miłosierdzia Twego. Pokrzep łaknącego żebraka Twego; ogniem miłości Twojej zapal oziębłość moją, jasnością obecności Twojej oświeć ślepotę moją.
Spraw, aby wszystkie rzeczy ziemskie były dla mnie goryczą, aby wszelkie uciski i przeciwności umacniały cierpliwość moją, abm wszystkiem, co stworzone i znikome wzgardził i o niem zapomniał.
Wznieś serce moje ku Tobie w niebo, i nie daj mi błąkać się po ziemi.
Ty sam bądź już odtąd rozkoszą moją na wieki, boś Ty jeden jest pokarmem i napojem moim, miłością moją i weselem mojem, słodyczą moją i całem dobrem mojem.
3. Obyś mię zupełnie swoją obecnością zapalił, spalił i przeistoczył w samego Siebie, ażebym przez łaskę wewnętrznego zjednoczenia się z Tobą i przez stopienie się w ogniu miłości stał się jednym duchem z Tobą! Nie dopuść, abym zgłodniały i oschły miał odejść od Ciebie lecz uczyń ze mną podług miłosierdzia Twego, tak jakoś często cudownie czynił i ze Świętymi Twoimi.
Cóż byłoby w tem dziwnego, gdybym cały zapłonął ogniem wskutek łączności z Tobą, skoro Ty jesteś ogniem zawrze gorejącym i nigdy nie ustawającym. miłością oczyszczającą serca i oświecającą umysły.
Tomasz a Kempis – O NAŚLADOWANIU CHRYSTUSA. KSIĄG CZTERY. Kraków 1922 r. Wydawnictwo Księży Jezuitów