Powinniśmy zaprzeć się siebie, a Chrystusa w dźwiganiu krzyża naśladować.
1. Chrystus. Synu, o ile potrafisz wyjść sam z siebie, o tyle zdołasz przejść we mnie. Jak nie pożądać niczego z zewnątrz, sprawia pokój wewnętrzny, tak wewnętrznie zaprzeć się siebie, jednoczy z Bogiem.
Chcę cię nauczyć doskonałego zaparcia siebie samego, i poddania się woli mojej bez sprzeciwiania się i bez narzekania.
Pójdź za mną (Mat. 9.9); Jam jest droga, i prawda, i żywot (Jan 12. 6). Bez drogi nie można postępować, bez prawdy nie można żyć. — Jam jest droga, którą iść powinieneś. — Jam jest prawda, której wierzyć powinieneś. — Jam jest żywot, którego winieneś się spodziewać. Jam jest drogą, z której nie wolno zstępować, prawda nieomylna, żywot bez końca.
Jam jest droga najprostsza, prawda najwyższa, żywot prawdziwy, żywot błogosławiony, żywot niestworzony.
Jeśli nie zboczysz z drogi mojej, poznasz prawdą, a prawda cię wyswobodzi (Jan 8. 32), i dostąpisz żywota wiecznego (I Tymot. 6. 12).
2. Jeśli chcesz wnijść do żywota, chowaj przykazania (Mat. 19. 17).
Jeśli chcesz poznać prawdę, mnie uwierz.
Jeśli chcesz być doskonałym, sprzedaj co masz (Mat. 19. 21).
Jeśli chcesz być uczniem moim, zaprzyj samego siebie (Łuk. 9. 23).
Jeśli chcesz posiąść życie szczęśliwe, wzgardź życiem teraźniejszem.
Jeśli chcesz być wywyższony w niebie, uniżaj się na ziemi.
Jeśli chcesz ze mną królować, dźwigaj też krzyż ze mną.
Albowiem sami tylko słudzy Krzyża znajdują drogę do szczęścia i prawdziwej światłości.
3. Uczeń: Panie Jezu mój, ponieważ życie Twoje było ostre i od świata wzgardzone, daj, abym Cię naśladował i znosił pogardę świata.
Bo nie jest uczeń nad mistrza, ani sługa nad Pana swego (Mat. 10. 24).
Niechże więc sługa Twój ćwiczy się w życiu Twojem, bo w niem jest zbawienie moje i prawdziwa świętość.
Cokolwiek poza niem czytam lub słyszę, ani mię pokrzepić, ani nasycić nie zdoła.
4. Chrystus: Synu, ponieważ to wszystko czytałeś i wiesz, błogosławiony będziesz, jeśli to uczynisz (Jan 13. 17) Kto ma przykazania moje, a chowa je, ten jest, który mię miłuje. I ja go będę miłował, i objawię mu siebie samego (Jan 14. 21). 1 dam mu siedzieć z sobą na stolicy mojej, w Królestwie Ojca mojego (Objaw. 3.21).
5. Uczeń: Panie Jezu! jakoś rzekł i obiecał, niech się tak stanie; i niech na to zasłużę. Przyjąłem, tak jest, przyjąłem krzyż z Twej ręki; będę go dźwigał i dźwigał aż do śmierci, tak, jakeś go na mnie włożył.
Zaiste życie dobrego zakonnika jest krzyżem, a krzyżem wiodącym do raju.
Zacząłem, cofać się nie wolno, ani porzucić go się nie godzi.
6. Nuże bracia, idźmy naprzód razem, Jezus będzie z nami.
Dla Jezusa wzięliśmy ten krzyż, dla Jezusa wytrwajmy w dźwiganiu krzyża.
Ten który jest wodzem i przewodnikiem naszym, będzie wspomożycielem naszym.
Oto przed nami Król nasz, który za nas walczyć będzie.
Idźmy mężnie za nim, niech się nikt nie trwoży, bądźmy gotowi mężnie umrzeć w boju (2 Mach. 7.2), a nie czyńmy tej zelżywości sławie naszej (Mach. 9. 10), albyśmy krzyża odstąpić mieli.
Tomasz a Kempis – O NAŚLADOWANIU CHRYSTUSA. KSIĄG CZTERY. Kraków 1922 r. Wydawnictwo Księży Jezuitów.